Mehmet Ali Güller

Hürriyet yazarı Ahmet Hakan, “Kin Jong-İl’e ağlayanlara” şaşırmasıyla ilgili yanıtımıza, beş soru yöneltmiş.

Hakan, “Kore diktatörünü öven Aydınlıkçıya sorular” başlığı altında diyor ki:

“Lidere tapmanın neresi bilimsel sosyalizme girer? Liderin ölümünün ardından kendilerini yerden yere vuran insanların durumunda patalojik bir taraf yok mudur? Komünizmin hangi kitabında liderliğin babadan oğla geçtiği yazılıdır? Kuzey Kore hakkında yalanlar uyduruluyorsa bu yalanlar neden yalancıların yüzlerine vurulamıyor? Kuzey Kore bir ‘yeryüzü cenneti’ ise neden kapılar açılıp da o cennetin tüm yeryüzüne örnek olması sağlanmıyor?” (Hürriyet, 22 Aralık 2011)

Ahmet Hakan’a konuyu derinleştirmemizi sağlayan soruları nedeniyle teşekkür ediyoruz.

Yanıtlamaya başlayalım:

TOPLUMLARIN LİDER SORUNU

Birincisi, bilimsel sosyalizmde lidere tapma diye bir şey yoktur. Ama Asya toplumlarında lidere, öndere büyük saygı vardır.

İkincisi, kendini yerden yere vuran insanların ruh halini analiz edebilmek beni aşar. Ancak Asya toplumlarında, öndere saygının devamı olarak, önderin ölümüne derin ve büyük üzüntü vardır.

BUSH’TAN BUSH’A BAŞKANLIK

Üçüncüsü, komünizmin hiçbir kitabında liderliğin babadan oğla geçtiği yazmaz. Yine ağırlıklı olarak Doğu’ya özgü ama aşılması gereken bir kültürdür bu. Sosyalizmle ilgisi yoktur.

Benzer durumlar bizde de mevcuttur. Bülent Ecevit’in partiyi Rahşan hanıma devretmesi ya da Necmettin Erbakan’ın koltuğuna Fatih Erbakan’ı hazırlaması gibi…

Yanlıştır ama vardır maalesef.

Ağırlıklı olarak Doğu’da dedik ama bu sorun aslında Batı’da da mevcuttur. ABD Başkanlığı’nın baba Bush’tan, oğul Bush’a geçmesi gibi…

Kapitalizmin 500 yıldır çözemediği bu sorunu, 100 yıllık sosyalizmin ya da 50 yıllık Kore DHC’nin çözmesi kolay olmuyor elbette…

Ancak meseleye şöyle bakmakta yarar var: Bu sorun Ahmet Hakan’ın ya da Mehmet Ali Güller’in sorunu değil, Kore halkının sorunudur. Ve Kore halkı gibi, ağır dış güç baskısı altındaki toplumlarda, birlik ve bütünlüğü sağlama kararlılığının devamı için şimdilik böylesi yöntemler izlenmektedir.

KORE KAPISINI ABD KAPATTI

Dördüncüsü, Kuzey Kore hakkında uydurulan yalanların yüzlere vurulamaması sorunu bütün dünyanın sorunudur. Sorun, ABD’nin Irak’a saldırabilmesine zemin oluştursun diye İskandinavya’da petrole bulanmış kuş görüntüsünü sanki Körfez’deymiş gibi sunmasını yutan bir dünyanın sorunudur. Bunu gazetelerine manşet yapanların sorunudur.

Sorun, elindeki karbonat tozunu kimyasal silah diye sunan ABD Dışişleri Bakanı Colin Powell’a inananların ve bunu sayfalarında ilan edenlerin sorunudur.

Beşincisi… Elbette Kore’de her şey güllük gülistanlık değildir. Dünya kapitalist sisteminin ve ABD emperyalizminin ağır baskısı ve ambargosu altındaki Kore’de, her şeyin olağan olması da zaten mümkün değildir.

Ama Kore’nin kapılarını dünyaya kapattığı da doğru değildir. Tersine, ABD hegemonyasındaki ülkeler grubu, Kore’ye kapılarını kapatmış ve onu ambargo altında tutmuştur.

Dileyenler Kore DHC’ye gidebilirler. Avrasya Seçeneği Konferansı için geçmişte Türkiye’ye gelen Kore İşçi Partisi yetkililerin de bize belirttiği gibi, Kore dünyaya açıktır. Tersine Batı dünyası Kore’ye kapanmıştır.

KİM JONG-İL İLE VACLAV HAVEL FARKI

Eş zamanlı hayatını kaybeden Kim Jong-İl ile Çek lider Vaclav Havel, Zaman gazetesi başta olmak üzere pek çok yerde kıyaslanıyor. Kim Jong-İl’in beter bir diktatör olduğunu öne sürüp, Vaclav Havel’in nasıl dünya harikası bir demokrat olduğuna övgüler diziyorlar…

Yanıtımız kısa: Kim Jong-İl, ABD’nin yıkmaya çalıştığı ülkesini, tüm zorluklara rağmen birlik ve bütünlük içinde tutabildi. Ancak Havel, ülkesi Çekoslavakya’yı ikiye böldü!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
23 Aralık 2011