Mehmet Ali Güller

Genelkurmay Başkanı Org. Hulusi Akar’ın 29 ülkenin katıldığı Kuveyt’teki “IŞİD’e karşı uluslararası koalisyon ülkeleri” toplantısında söylediği şu sözün üzerinde durulmalı: “Rus jetleri destek verdiğimiz ılımlı muhalifleri bombalıyor.”

Akar‘ın bu açıklaması, askerlerin çok önemsediği ve kaçındığı şu ilkeye örnektir: “Yığınakta yapılan hata savaş meydanında düzelmez.”

Yani stratejide yapılan hatayı doğru taktiklerle düzeltemezsiniz! Gerçi taktiklerin ne kadarı doğru, o da ayrı konu…

STRATEJİK HATA: YANLIŞ CEPHEDE SAVAŞMAK

Akar’ın bu sözü yığınak hatasıdır çünkü birincisi doğrudan Rusya’yı hedef almaktadır, ikincisi de AKP’nin iflas etmiş dışpolitikasına uyumluluk beyanıdır!

Peki Genelkurmay Başkanlığı’nın hükümetin dışpolitkasına uyumsuz olması mümkün müdür? Turgut Özal‘ın Türk Ordusu’nu ABD adına komşu Irak’a sürmeye çalıştığı dışpoltikasını dönemin Genelkurmay Başkanı Org. Necip Torumtay‘ın bir istifayla nasıl boşa çıkardığı geçmişin örneklerindendir.

Diğer yandan şunu da berlitmeliyiz: Doğru, Akar‘ın bu açıklaması Genelkurmay Karargahı’nın AKP Hükümeti’yle uyumluluğuna işaret eder ama aynı zamanda Türk Ordusu’nun ana ağrılığıyla da uyumsuzluzlaştığı anlamına gelir!

Türk Ordusu’nun ana gövdesi henüz temel stratejik hatadan uzaktır. Nedir temel stratejik hata?

Temel stratejik hata sizin bir meselede hangi cephede yer aldığınızla ilgidir. Türkiye’nin Suriye meselesindeki stratejik hatası Atlantik Cephesi içinde yeralmasıdır. Oysa Türkiye’nin milli çıkarları Bölge Cephesi’nde olmasını gerektirir.

Atlantik Cephesi içinde yer alma stratejik hatasını, savaş meydanında PYD’yi vurarak düzeltemezsiniz. Elbette PKK ve kolları vurulmalıdır ama bunun yararlı bir sonuca dönüşmesi doğru cepheden top atışı yapmakla mümkündür.

Zaten meselenin 40 yıldır sürebilmesi ve büyük askeri harekatlara rağmen PKK’nin büyümesi, Türkiye’nin yanlış cephede bulunmasından kaynaklanmaktadır. Çünkü Amerikan Cephesi içerisinde kalarak bu sorunu çözemezsiniz!

ŞAM’LA ANLAMA VE İNCİRLİK MUTABAKATI’NI YIRTMA ZORUNLULUĞU

Mesele basittir: Genelkurmay, hatta tümden Ankara Suriye’nin kuzeyinde bir Kürt kuşağı oluşmasından mı endişe ediyor? O zaman Suriye Ordusu’nun o kuşağa egemen olmasına izin vereceksiniz!

Angajman kuralları ilan ederek Suriye Hava Kuvvetleri’nin ülkesinin kuzeyinde operasyon yapmasına engel olmanız, karşı çıktığınız kuşağın oluşmasına katkı vermektedir!

Kuveyt’te destek verdiğinizi ilan ettiğiniz o sözde “Suriyeli muhalif” denilen terör örgütlerine Türkiye’nin olanaklarını kullandırmanız, kuzeyde bir otorite boşluğu yaratarak o kuşağa zemin yaratmaktadır.

Suriye’ye düşmanlık ile Suriye’nin kuzeyinde bir kuşağa karşı olmak aynı anda sürdürülebilir değildir. Çünkü birbirlerinin antitezidirler.

Hem Suriye’ye düşmanlık yapıp, hem de o kuşağa ya da koridora müdahele etmeye çalışmak birbiriyle çelişir. Dahası Irak örneğinde görüldüğü gibi en sonunda koridor bekçiliğine dönüşür.

Bu nedenle Şam’la anlaşmak ve İncirlik Mutabakatı’nı yırtmak gerekmektedir.

Bu ikisini yapmadan hangi taktiği uygularsanız uygulayın başarı elde edemezsiniz. Çünkü Suriye’ye düşmanlığınız pratikte Rusya ve İran’a düşmanlıktır, İsrail ve Suudi Arabistan eksenine mahkum olmaktır. Çünkü İncirlik Mutabakatı’nı uygulamanız pratikte Bölge Cephesi’ne karşı savaş pozisyonu almanızdır, bırakın ABD uçaklarını, Katar ve Suudi uçaklarına bile üs olmanızdır.

ANKARA SALDIRISI RİYAD-TEL AVİV EKSENİNE YARIYOR

Fakat başta söylediğimizi tekrarlayalım: Genelkurmay Karargahı’nın tavrı hükümetle uyumlu olabilir ama ordunun ana gövdesiyle uyumsuzdur. İşte 17 Şubat’ta Ankara’da doğrudan askeri hedef alan terör saldırısı da bu uyumsuzluğu uyuma dönüştürme girişimidir.

Peki kimin işidir? TSK’nin Suriye’ye girmesini en çok Riyad-Tel Aviv ekseni istemektedir!

Bombacı teröristin Salih Neccar olduğunun Ankara’ya üflenmesi, Erdoğan ve Davutoğlu’nun bu kimliği Suriye ve Rusya düşmanlığı için kullanması fakat DNA testi sonucunda bombacının Suriyeli Salih Neccar yerine Türkiyeli Abdülbaki Sömer çıkması, tam da MOSSAD’ın sevdiği türden perdeleme ve istihbarat oyunlarıdır!

Mehmet Ali Güller
23 Şubat 2016