Yeni savaşlar maliyeti daha düşük olması nedeniyle üç halkada yürüyor:
Birinci halkada taraflar denetimlerindeki terör örgütleri üzerinden çarpışıyorlar. İkinci halkada “müttefik” ülkeler aracılığıyla savaş var. Üçüncü halkada ise doğrudan kendileri savaşıyorlar.
En pahalı çözüm olan bu son aşamaya, ancak ikinci halka ile düğüm çözülemediğinde geçilecek.
Buradan baktığımızda üçüncü dünya savaşının içinde olduğumuzu söyleyebiliriz. Sahada, Irak ve Suriye’de denetlenen terör örgütleri üzerinden 5 yıldır süren bir savaş; bir ucu Ukrayna’da, bir ucu Çin Denizi’nde olan…
Birinci aşamadan bir sonuç alınamadığı için birincisi sürerken, adım adım ikinci halkaya da geçiliyor. Doğrudan Suriye, İran, Irak, Türkiye, Suudi Arabistan kuvvetlerinin sahada karşı karşıya gelebileceği bir yeni süreç…
Gidişata göre ABD, İsrail, Fransa, İngiltere ve Almanya gibi Atlantik kuvvetlerin “terörle mücadele” seviyelerini artırarak sahaya daha da doğrudan müdahale etmeye başlayacağı bir süreç…
Aynı şekilde Rusya merkezli bölge kuvvetlerinin de bu hamleye karşı askeri yığınak yapmaya başladığı bir sürece giriyoruz…
ABD’NİN STRATEJİK HEDEFLERİ
ABD’nin saha hedefleri şöyle:
1) Irak’ı daha önce Kürt ve Arap diye ikiye bölen ABD, bu kez Kürt, Şii Arap ve Sünni Arap şeklinde üçe bölmek istiyor.
2) ABD’nin hedefi Suriye’yi ise Kürt bölgesi, Sünni Arap bölgesi, Alevi bölgesi ve Dürzi bölgesi olarak dörde bölmek.
3) Bu hedeflerin gerçekleşebilmesi halinde Irak ve Suriye parçalarının Sünni Arap ve Kürt bölgeleri birleştirilecek. Böylece Irak ve Suriye’den toplam beş devletçik oluşturulacak.
Bu hedefler ABD’nin şu beş ayaklı stratejisiyle ilgilidir:
1) Çin’in bölgeye ekonomik nüfuzunu engellemek.
2) Rusya’nın bölgeye askeri nüfuzunu engellemek.
3) Türkiye, İran, Irak, Suriye ve Lübnan’a dayanan bir bölgeselleşmeyi engellemek.
4) İsrail’in güvenliğini sürdürebilmek.
5) İskenderun Limanı, Süveyş Kanalı, Basra Körfezi üçgenini kontrol altında bulundurarak enerjiyi dünya ölçeğinde denetleyebilmek.
Peki, ABD bu hedefleri nasıl gerçekleştirecek?
HEDEFLERİ DARALTMA VE GELENEKSEL MÜTTEFİKLERİ KULLANMA
Gücü inişe geçmiş bir ABD’nin bu hedefleri kolayca gerçekleştiremeyeceği ortada. Nitekim Suriye’nin direnişi ve Rusya’nın engelleyici manevraları ABD’yi önemli oranda geriletti
ABD bu noktada hedeflerini daraltarak ve bir bölümünü askıya alarak geleneksel müttefiklerine dayanmayı esas alma çizgisini tartışıyor.
ABD-Rusya görüşmeleri sırasında ABD Dışişleri Bakanlığı ile ABD Savunma Bakanlığı’nın açıkça karşı karşıya gelmesi, işte bu çizgi tartışmasıyla ilgiliydi.
Bizi ilgilendiren kısmı şu: ABD devlet aygıtının daha realist kanadı, Kürtleri ilgilendiren hedeflerin bir bölümünü daraltarak, bir bölümünü askıya alarak, karşılığında Türkiye’den sahada yararlanmayı gerekli görüyor.
Bunun için de Ankara’nın önüne yeni bir tezgâh konuyor. Tezgâhta şunlar var:
MADDE MADDE ABD TEZGÂHI
1) ABD Türkiye’nin Suriye’de güvenli bölge kurmasını kabul edecek.
2) ABD YPG’nin yeni toprak almasına izin vermeyecek.
3) ABD mevcut PYD kantonlarının birleşmesine izin vermeyecek.
4) ABD Türkiye’nin öncelikle Irak’ta Musul’u, olursa ileride Suriye’de Halep’i himaye etmesini kabul edecek.
5) Türkiye bunların karşılığında PYD’yi tanıyacak ve PKK’ye operasyonları durduracak.
6) Ankara Kıbrıs “çözümünü” kabul edip adadan TSK’yi çekecek.
Görüldüğü gibi toplamda Türkiye’ye Suriye’deki koridorun en azından doğu kanadını kabul ettirme tezgahı bu; içinde bol havucun olduğu…
Tıpkı Irak’ta olduğu gibi Ankara’yı Suriye’de adım adım koridoru kabule zorlama…
TEZGAH ŞAM’LA İŞBİRLİĞİ BAŞLATARAK BOZULUR!
ABD’nin bu tezgâhı gerçekleştirme şansı zor ama Erdoğan’ın sultanlık hayali tezgâhın en azından uygulamaya sokulmasına olanak sağlıyor.
Başkanlık-sultanlık hayalinin ancak 82. il Halep ve/ya 83. il Musul gibi bir “fetihle” gerçekleşebileceği hayali kuran Erdoğan, ABD tezgâhına maalesef dayanak oluşturuyor.
Erdoğan’ın 15 Temmuz darbe girişimini fırsata çevirerek TSK’yi bu hedeflere direnemeyecek denli yeniden yapılandırmaya zorlaması da, Abdülhamit ve Lozan çıkışları da işte bu hayale dönük girişimlerdir.
Tezgâhın bozulması Türkiye’nin biran önce Şam’la işbirliği yapmasına bağlıdır. Moskova destekli Ankara-Şam-Tahran-Bağdat işbirliği ABD tezgâhını daha bu aşamada bozar. Ancak Erdoğanların havucu yutup tezgâha gelmesi, Ankara’yı Moskova ve bölgeyle karşı karşıya getirir.
Tablo hepimize önemli görevler yüklüyor: Erdoğan ve AKP Hükümeti ile mücadele, Saray politikalarına karşı sağlam muhalefet edebilme, bugün dünden çok daha yakıcı bir ihtiyaç olarak önümüzde duruyor.
Bölgedeki yangının büyümesini önlemek Erdoğan’ın elindeki benzin bidonunu almaktan geçiyor, onun o bidonu dökemeyeceği ihtimalini “mecbur, dökemez” ile açıklamaktan değil!
Mehmet Ali Güller
5 Ekim 2016
Mehmet Ali Güller 
#1 by Serdar Sağlamtunç, FCSI on 05/10/2016 - 11:16
Sevgili Güller,
Hepimize görev düştüğünü söylemek iyi de kim ne yapacak zaten sıkıntı burada! Geniş kitleler bir mucize bekliyor ve o gelmeyince durum hükmeden lehine gelişiyor. Neden çareleri ortaya koyamıyoruz?
Diğer yandan 15 Temmuz için tiyatro dediğimizde çoğu kişi saf ve aldatılmış olarak bunun çok ciddi bir eylem olduğunda hem fikir idi. Üç ay sonra dediğimiz ispatlandı. Şimdi basiretsiz ve öngörüsüz bazı politikacı paçavraları ile bu mücadele sürdürülemez. Ancak Yenikapı gününde katıldığınız HalkTV programında belirtmiş olduğunuz gibi katılımın yanlışlığını gören sizin gibi azınlık ancak kurtuluş reçetesi verebilir.
Kullanım tarihleri geçmiş CHP, MHP gibi Vatan Partisinde de değişim şarttır. Bir kademe sonra tüm güçlerin birleşeceği bir milli mutabakat birlikteliği gerekli. Ancak mevcut liderler ile bunun gerçekleşmesi olanaksız. Bir Ümit Kocasakal, bir siz ve sizin gibi olayı çıplak görebilen yeni beyinlere gereksinim var. Böyle bir olasılık en büyük karşı kuvvet yaratabilir.
Bugün ekonomik baskı altında ezilen halk için parasız ekonomi ve ortak kullanım projeleri hayata geçirilmelidir. Bununla ilgili projeler var ama kimse ilgilenmiyor. Sadece ekonomik alanda ezber bozacak bir iki hareket ile bozuk düzen ve onun ağababaları yerle bir olabilir.
Saygılarımla.
Serdar Sağlamtunç
#2 by Engin Altuntaş on 05/10/2016 - 12:26
Mehmet Ali Bey de, Serdar Bey de ne kadar doğru analizler yapmışsınız. Başımızı gerçek penceresine çevirip baktığımızda ne görüyoruz; Bezgin, şaşkın ve kurtarıcı bekleyen bir büyük halk kitles, Peki bu halk kitlesi değişmeyen boş ve ümitsizlik pompalayan söylevler, konuşmalar ve masallar dinleyerek günlerini geçiriyor. Yazık ve günah. Yok mu Allah aşkına bir lider bu memlekette?
#3 by ayten aydin on 06/10/2016 - 11:46
Halkin bu olanlari degerlendirebilmesi ve kendi geleceginden endise edebilmesi bilinci yitirildi.Bu da bir iki vicdanli ve vizyonlu insanla olacak is degil. Bu ruhun butun halk kitlelerine sizmasi gerek. Vizyon sahibi, iyi insan ve doga bilinci olan sanatkarlar ordusu gerek.
#4 by Serdar Sağlamtunç, FCSI on 06/10/2016 - 11:57
Ayten Hanım, bizim liderimiz Atatürk’ tür ve o tek başına yapabilmişse bizler neden onun izinde yürüyüp onun derslerinden faydalanarak daha hızlı ilerlemeyelim? İnsanlar hep Godot’u bekliyorlar çünkü sistem bireyi güçsüz ve çaresiz göstermekte. Sadece bunu tersine çevirmek yeterli olacaktır. Siz varsanız iki olduk demektir. Ordu dediğiniz ateşin üstündeki külleri savurarak ateşi ortaya çıkartacak girişimdir.
#5 by ayten aydin on 06/10/2016 - 16:49
Evet Ataturkun izinde gidelim ve halkamizi buyutelim ve fakat tabana degdirelim. Oradan firlamak daha guclu ve guvenilir olacaktir. Ataturk te oradan gerekli gucu alip cikardi.
#6 by Ayten Aydin on 06/10/2016 - 12:09
Halkin bu olanlari, anlasa bile korkusuzca degerlendirmesi ve bu yuzden de gerek ulkenin ve gerek se de kendi geleceginden edise edebilmesi bilinci yitirildi. Bu da bir iki vicdanli ve vizyonlu insanla olacak is degil. Bunun icin gerekli ruhun butun kalk kitlelerine sizmasi gerek. Vizyon sahibi, insan olma ve doga bilinci olan ve de korkusuz sanatkarlar ordusu gerek. Potansiyel de var. Bu potansiyel alevlendirilebilir MI?