Posts Tagged Mustafa Balbay

DUVAR PKK İÇİN DEĞİL, SİLİVRİ İÇİN YIKILDI

Mustafa Balbay’ın tahliyesini bu köşede “Duvar yıkıldı, ilk Balbay çıktı” başlığıyla değerlendirmiş ve devamının da geleceğini belirtmiştik.

Gerekçemizin dayanağı neydi? 6 aydır Türkiye yeni ve devrimci bir sürece girdi; AKP zayıfladı ve dağılmaya başladı, milli kuvvetler ise daha güçlü bir şekilde siyasete ağırlık koymaya başladı.

Bu süreci öncesinden başlayarak dört grup eylemle tanımlayabiliriz:

1) Örgütlü öncülerin Cumhuriyet’in önemli günlerinde, 29 Ekim’de, 19 Mayıs’ta, 10 Kasım’da halkı seferber etmesi ve alanlarda kitlesel gövde gösteri yapması.

2) Öncü örgütlerin önderliğinde halkın Silivri zindanlarını kuşatma hamleleri yapması.

3) Haziran Ayaklanması ile Erdoğan iktidarının sarsılması.

4) Kritik seçimli 18 ay öncesinde Arslan Yol’un yani Haziran Ayaklanması’nın daha örgütlü ve programlı halinin belirmeye başlaması.

DEVRİMCİ EYLEMLERİN İKİ BÜYÜK SONUCU

Bu dört grup eylemler, Türkiye’yi devrimci bir sürece soktu ve hem AKP’ye ajandasındaki kimi işleri öteletti, hem de AKP’yi oluşturan kuvvetlerin iç çelişkilerini derinleştirip, çatışmayı hızlandırdı:

1) Türkiye’nin devrimci süreci öncelikle AKP-PKK ortaklığıyla ilerletilen Açılım Süreci’ni yavaşlattı. AKP ile PKK’nin mutabık olduğu takvimleri erteletti. Hatta bu durum iki kuvvetin birbirini suçlamasına bile dönüştü. Devrimci ve milli olan bu süreç, Erdoğan’ı, daha ağır ve temkinli adımlar atmaya mecbur etti.

2) Erdoğan ile Abdullah Gül’ün, Erdoğan ile Fethullah Gülen’in çelişmeleri derinleşti. Gül ile Gülen, Erdoğan’a karşı direnebilmek için cephe kurdu. Fethullah Gülen’in Mavi Marmara itirazı ile su yüzüne çıkan çelişmeler, 7 Şubat’ta MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ın KCK davasına dâhil edilmeye çalışmasıyla zirve yaptı ve son olarak dershanelerin kapatılması girişimiyle birlikte açık bir kasetli, belge servisli savaşa dönüştü.

ERGENEKON DAVASINI SAVUNAN KALMADI

AKP ile Cemaat’in çarpışmaya başlamasının ilk sonucu ise ortak operasyonları olan Ergenekon tertibinin bu kez tamamen, o cephenin taraftarları nezdinde de çökmesidir. Erdoğan ile Fethullah Gülen, karşılıklı açıklamalarında, tertibi birbirlerinin omuzlarına yüklemeye çalışmaktadır.

ABD’nin 2001’de başlattığı ve 2007’de AKP ile Cemaat’in Emniyet ve Yargı içindeki ekibine uygulattığı tertip, artık uygulayıcıları nezdinden de sahiplenilememektedir.

Daha dün manşetlerden ve köşelerden önüne geleni darbecilikle suçlayanların, Ergenekon savcılarının tutuklama listelerini tehdit amacıyla sayfalarında yayımlayanların, kişilik katline ve linç operasyonlarına soyunanların, sahte tapelere dayanarak birçok insanı itibarsızlaştırmaya çalışanların bugün düştükleri hâl önemlidir ve derslerle doludur. Tüm bu isimler, bir haftadır eski yazılarından araya sıkıştırdıkları satırları çıkararak, “ben yapmamıştım” demeye çalışmaktadır!

Ergenekon davasını savunan kimsenin kalmaması sürecin nereye evirileceğini görmek bakımından önemlidir. Bu gerçeklik, duvarın yıkıldığını ve ilk Balbay’ın çıktığını anlatmaktadır. Nitekim daha sonra Yalçın Küçük ile Hanefi Avcı da Odatv davasından tahliye olmuştur! Devamı gelecektir, göreceksiniz!

SİLİVRİ’NİN BOŞALMA ŞARTLARI OLUŞTU

Anayasa Mahkemesi’nin kararı, devrimci Türkiye’nin dayattığı bir gerçekliktir ve bu nedenle, o niyeti taşıyan planlar olsa bile, “PKK’ye affın hazırlığı” şeklinde okunamaz.

Üstelik KCK davası ile PKK’ye af aslında birbirinden özenle ayrılması gereken bir konudur. Kaldı ki, BDP’li milletvekillerinin tahliye taleplerinin reddedilmesi de duvarın devrimci Türkiye adına yıkıldığını göstermektedir.

Dolayısıyla buradan yüklenmek ve “PKK’ye af mı olur” kaygısına düşmeden Silivri zindanlarını boşaltacak siyasi ağırlığı oluşturmak gerekir.

Çünkü Türkiye’yi Silivri’den özgürleştirecek şartlar oluşmuştur!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
17 Aralık 2013

Yorum bırakın

YA ERGENEON OLMASAYDI?

Bugün tarihi bir gün.

Birinci önemi şundan: 2001’de başlayan ve 2007’de uygulanan Ergenekon tertibinde kritik bir dönemece gelindi. Özel Görevli Mahkeme kararını verecek.

İkinci önemi şundan: Türk milleti 5 Ağustos’ta Silivri’de kendi kararını ilan edecek!

Bugün siz bu satırları okurken, Özel Görevli Mahkeme ile Türk milletinin kararı tarih önünde mücadele ediyor olacak! O mücadeleyi daha sonra yazacağız.

Gelin bugün şu soruya dayanarak tersine bir tarih okuması yapalım: “Ya Ergenekon davası olmasaydı, bugün kim nerede olurdu? Bu tertip uygulanmasa Türkiye nerede olurdu?”

ERDOĞAN TORUN BÜYÜTÜRDÜ

1. AKP Hükümeti’nin 11 yılı olmazdı! Bu partiyi Cumhuriyet karşıtı odak ilan edebilen Anayasa Mahkemesi, korkmadan gereğini de yapabilirdi! Kapatılmış ve yöneticileri bu kapatma kararı nedeniyle siyasetten men edilmiş AKP, yeniden iktidar olamazdı.

Abdullah Gül diye bir Cumhurbaşkanı, Cemil Çiçek diye bir Meclis Başkanı olamazdı. Recep Tayyip Erdoğan torun büyütüyor olurdu. Üstelik daha mutlu ve stressiz olurdu; Haziran ateşine düşmez, Eylül sendromu yaşamazdı.

Kemal Kılıçdaroğlu, belki en fazla bir dönem daha CHP’nin grup başkanvekili olur fakat asla genel başkan olamazdı.

MHP Washington icazetli iktidarlara gizli ortak olan Devlet Bahçeli’den kurtulur, ülkücüler kan ağlamazdı.

Baraj düşmüş, Meclis milletin tercihini daha doğru yansıtmış olurdu. Meclis’e girmiş ve grup kurmuş İşçi Partisi özellikle dış politikada Türkiye’nin önüne bölgenin yüzünü güldürecek programlar getirirdi. Doğu Perinçek’li, Ferit İlsever’li, Mehmet Bedri Gültekin’li, Erkan Önsel’li bir meclis, Atatürk’ün meclisi gibi olurdu.

Yalçın Küçük Meclis’e girmez, dışarıdan muhalefet ederdi.

2. Türk Silahlı Kuvvetleri tarihinde Org. Necdet Özel diye bir Genelkurmay Başkanı olmazdı. Korgeneral Salih Zeki Çolak, 2019’da Genelkurmay Başkanı olsun diye orgeneral yapılmazdı. Kuvvet komutanları, ordu komutanları, kolordu komutanları hep farklı isimler olurdu.

Yaşar Büyükanıt askeri lojmanlarda daha rahat dolaşırdı ama Hilmi Özkök için hiçbir şey değişmezdi!

YİĞİT BULUT’A DANIŞAN OLMAZDI

3. Gazeteler el değiştirmez, bugün işsiz kalan pek çok gazeteci işini korurdu. Yiğit Bulut Başbakan danışmanı olamazdı. Mehmet Ocaktan TMSF’nin el koyduğu bir gazeteye Genel Yayın Yönetmeni olamazdı. Rasim Ozan Kütahyalı ve Nagehan Alçı köşe yazarı olamazdı. Emre Uslu ve Mehmet Baransu önüne gelen meslektaşına “artistlik” yapamazdı, haddini bilirdi. Ahmet Kekeç ve Salih Tuna yine yazardı ama edepli yazardı.

Turan Özlü Ulusal Kanal’ın Genel Yayın Yönetmeni, Deniz Yıldırım Aydınlık Genel Yayın Yönetmeni görevlerini sürdürürdü. Yerlerine aşama aşama gelen TGB’nin başkanları Adnan Türkkan ve İlker Yücel, belki de hiç yayıncı olmaz ve tarihe geçecek kitle önderleri olurlardı. Hikmet Çiçek usta gazeteci olarak kimleri kimleri yetiştirirdi. Tuncay Özkan televizyonu elinden çıkarmak zorunda kalmaz, Mustafa Balbay’ın bulunduğu Cumhuriyet daha az savrulurdu. Soner Yalçın pazarları tam sayfa yazmayı sürdürürdü.

4.  Mehmet Haberal uluslararası ününü pekiştirecek ameliyatlara imza atar, Fatih Hilmioğlu YÖK Başkanı olurdu. Mehmet Perinçek Türk tezlerini dünyada en iyi savunan tarihçi olurdu.

Üniversiteler polisin karakolu olamazdı, bilim adamları bilim ölçütlerine göre belirlenirdi, özerk üniversiteler henüz tam kurulamadıysa da yaklaşılmış olurdu. Öğrencilerin üniversitelerde söz hakkı, hatta kim bilir oy hakkı bile olurdu.

Cumhuriyet devrimlerini savunan ve Anayasa’yı uygulayan Rennan Pekünlü’ye değil ceza verilmesi, dava bile açılamazdı. “Kızlı erkekli merdivenlerden iniyorlar” diyen bir il milli eğitim müdürü olamazdı. “Hamilelerin sokakta dolaşması terbiyesizliktir” diyen biri illaki yine olur ama bunu asla ekranlarda söyleyemezdi.

ÖCALAN EŞ BAŞBAKAN OLAMAZDI

5. Hakan Fidan Yenimahalle’nin önünden bile geçemez ve PKK ile Erdoğan adına anlaşmalar yapamazdı. Öcalan “eş başbakan” ya da “başbakan yardımcısı” olamaz, efendi efendi cezasını çekerdi.

PKK Güneydoğu’da otorite olamaz, Barzanistan serpilemez ve yeni bir kukla devletçik Suriye’nin kuzeyinde filizlenemezdi.

6. Hayatımızda Çalık, Sancak, Tamince, Gür isimleri olmazdı. Mücahitler mücahit kalırdı! Sokaklardaki 4×4 görgüsüzlüğü bu denli olmazdı. Zengin daha zengin, fakir daha fakir olmazdı. Milyarder sayımızla övünmezdik.

7. Türk-İş işçi sendikası olmayı sürdürürdü. TMMOB iktidar baskısı altında kalmazdı. “Yetmez ama evetçilik” diye kavram oluşmazdı.

8. Cumhuriyetin bütün kaleleri tek tek zapt edilmezdi ve Cumhuriyet yıkılmazdı.

Siz de bu satırları okuduğunuz şu 5 Ağustos günü Cumhuriyeti yeniden inşa etmek üzere seferber olmazdınız.

Ama oldu! ABD ve AKP tüm bunları dün başardı.

Ama bugün sıra sizde, bizde, hepimizde…

Türkiye’yi yeniden kurmak ve kurtarmak için görev başındayız! 5 Ağustos’ta başladık…

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
5 Ağustos 2013

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Yorum bırakın

YÜZ METRECİ DENİZ’DEN, MARATONCU PERİNÇEK’E

Bugün 6 Mayıs. En uzun koşu olan Devrim’in en iyi yüz metrecisi Deniz Gezmiş ile Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ın asıldıkları günün yıldönümü…

DENİZ’İN 6 OK PROPAGANDASI

Bu yıl “üç fidan” Caddebostan Kültür Merkezi’nde bir dizi etkinlikle anıldı.

Önce Can Dündar’ın “Delikanlım” isimli belgeselini izledik. Deniz’in arkadaşları, onun öne çıkan özelliklerini ve kimi anılarını anlatıyordu bizlere… Ertuğrul Kürkçü gibi artık ters yöne koşanların belgeseldeki varlığı ise Delikanlım’ın talihsizliğiydi…

O anılar içinde en çarpıcısı ise Deniz’in ilkokuldan itibaren arkadaşı olan Aydın Çubukçu’nun anlattığıydı: 1958’de İlkokul mezuniyeti için çekilen fotoğrafta Deniz bir elinin başparmağı ile diğer elinin beş parmağını yan yana getirerek 6 Ok propagandası yapmıştı!

DENİZ’İN İNTİKAMI ALINACAK

Belgeselin ardından 68’liler Birliği Vakfı Başkanı Sönmez Targan’ın yönettiği, Gökalp Eren, Hacı Tonak, Bora Gezmiş ve Can Dündar’ın katıldığı panelde dinledik Denizlerin mücadelesini…

Sönmez Targan, neden bu panelin düzenlendiğini, neden toplandıklarını şu veciz sözlerle açıkladı: “Arkadaşlarımıza ağıt için toplanmadık. Mirasını devraldığımız arkadaşlarımızın mücadelesini büyüterek AKP iktidarını yıkacağız. 68’deki hataları tekrarlamadan mücadeleyi büyütmeli ve bu iktidardan kurtulmalıyız.

Sonra ağabeyi Bora Gezmiş’ten dinledik Deniz’i. Bitirirken şöyle haykırdı: “Deniz’in intikamını alacağız. Nasıl? Türkiye’yi onun istediği gibi tam bağımsız yaparak. Ben alamazsam o intikamı, oğlum alacak.

Bora Gezmiş’in bu sözlerinin ardından panelin yöneticisi Sönmez Targan, Can Dündar’a söz vermeden önce “intikamın” nasıl alınacağına dikkat çekti: “Silaha sarılarak değil, demokratik direnme hakkımızı kullanarak AKP’yi yıkacak ve Deniz’in intikamını alacağız.”

DEVRİM TARİHİNİN KAYDI

Can Dündar, Delikanlım belgeselinin Bora Gezmiş’in fikri olduğunu belirtti. Belgeselin isminin ise Deniz’in çok sevdiği ve ağzından düşürmediği Nazım Hikmet’in Delikanlım şiirinden geldiğini söyledi: “Delikanlım, / sen ki, ya bir köşe başında / Kaşından kan sızarak gebereceksin / Ya da bir devrimci gibi darağacında / can vereceksin.”

Dündar ardından belgesele katkı verenlere tek tek teşekkür etti. Dündar belgeseldeki görüntüler için MİT ve Emniyet’e ayrıca teşekkür etti: “Onlar Denizlerin peşine bu kameraları takmasalar, şimdi bu görüntüleri izleyemeyecektik.”

Dündar’ın bu esprili teşekkürünün ardından Sönmez Targan bir anekdot anlattı: Ekim devrimi sırasında Bolşevikler Emniyet binasını havaya uçuracaktır. Bunu öğrenen Lenin “durun, tarihimiz o binada” diye uyarır ve saldırıyı engeller.

DENİZ 27 MAYIS SAVUNUYORDU

THKO’dan arkadaşı Hacı Tonak’tan dinledik Deniz’i sonra: “Deniz, yıkmaya çalışmakla suçlandığı 27 Mayıs anayasasını, suçlayanlardan çok savunuyordu. Hatta bir keresinde anayasayı savunmak adına açlık grevi bile yaptı.”

Tonak, neden silahlı mücadeleye yöneldiklerini de özetledi: “Üstümüze önce dinci milisleri, sonra da silahlı faşistleri sürdüler. Bizi adım adım kendimizi silahla savunmaya ittiler.”

Hacı Tonak, hukukta olmasa da bu coğrafyadaki devletlerin geleneğinde olduğunu, dinen özel günlerde idam gerçekleştirilmediğini belirterek, Denizlerin Hıdırellez gününün sabahında asıldığına dikkat çekti. Çünkü Tonak’a göre devletin acelesi vardı.

Tonak, devletin Denizlerin şahsında Türk gençliğinin devrimciliğini öldürmek istediğini fakat Türk gençliğinin bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm mücadelesinin önüne geçemediğini vurguladı.

DENİZLERİ ASANLAR YİNE İŞ BAŞINDA

68’de İTÜ Öğrenci Birliği’nin Başkanı olan Gökalp Eren ise 12 Mart ve 12 Eylül ile bugünkü “ileri demokrasinin” aynı olduğuna dikkat çekerek başladı konuşmasına. Eren, 40 yıl önce kendilerine yapılanlarla bugün F tipi operasyonlarla Türk subaylarına yapılanların paralelliğine dikkat çekti.

Devrim ile karşı-devrimin 100 yıldır çarpıştığını vurgulayan Gökalp Eren, Erdoğan’ın Taksim Kışlası ısrarının da bu çarpışmanın bir yansıması olduğunu vurguladı. Eren’e göre Taksim Kışlası, karşı devrime selam için yeniden yapılıyor!

Eren haklıydı, çünkü karşı devrimci Avcı Taburları, 31 Mart ayaklanmasını bastıran Harekât Ordusu’nun Binbaşı Muhtar Bey komutasındaki müfrezesine, Taksim Kışlası’ndan saldırmıştı!

HÜSEYİN İNAN’IN SON İKİ KİTABI

Panelin ardından “Bir avuçtular, Deniz oldular” isimli sergi açıldı. Denizlerin idam edildikten sonra ailesine teslim edilen eşyaları ile o döneme ait mücadele fotoğrafları ve gazetelerin yer aldığı serginin ismi, Soner Yalçın’a aitti.

Silivri’den Mustafa Balbay’ın Denizler için yazdığı bir mesaj da sergilenenler arasındaydı.

Fakat benim dikkatimi en çok çeken, Hüseyin İnan’ın asılmadan önce okuduğu ve sonra ailesine teslim edilen son iki kitap oldu. Biri “Atatürk için diyorlar ki” isimli kitaptı, diğeri de Mustafa Kemal’in “Anafartalar Muharebelerine Ait Anılar”ıydı…

DEVRİM KOŞUSU SÜRÜYOR

Delikanlım’ı izlerken, ağabeyi ve arkadaşlarından Deniz’i dinlerken ve Denizlerin mücadelesinin sergisini gezerken, “Arkadaşım Deniz Gezmiş”i yazan Doğu Perinçek’i düşündüm hep…

Devrim’in en hızlı 100 metrecisi Deniz’i anıyorduk ve Devrim’in en sağlam maratoncusu Perinçek 5 yıldır tutsak olduğu Silivri’den koşuyu sürdürüyordu.

Yani kazanacağımız kesindi!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
6 Mayıs 2013

, , , , , , , , , , , , , , , ,

Yorum bırakın

İYİ Kİ DARBEYE TEŞEBBÜS ETMEMİŞLER

Anımsarsınız, Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç Ergenekon tertibiyle tutuklanan generaller için “iyi ki bunların zamanında savaşa girmemişiz” demişti. Biz de önceki günkü Ergenekon duruşması sırasında benzer bir düşünceyi geçirdik zihnimizden: “İyi ki bu generaller darbe yapmaya teşebbüs etmemiş, zira rezil olurlardı.”

Neden böyle düşündüğümüzü açıklayalım.

Bildiğiniz gibi Silahlı Ergenekon Terör Örgütü iddiasıyla açılan davada beş yıl geride kaldı ancak bırakın terörü, ne örgüt bulabildiler ne de silah?!

Durum böyle olunca haliyle davaya silah yerleştirmeye karar verdiler. Şöyle ki, 2006 yılındaki bir davayı, üstelik neticelenmişken, Ergenekon davasıyla birleştirdiler. Akıllarınca, bu davada yargılanan dört kişi üzerinden Ergenekon Örgütü’ndeki silahı bulmuş olacaklar!?

ERGENEKON’A İKİ SİLAH BULUNDU!

Hâkimin okuduğu(!) ek iddianameye göre bu dört kişi Ergenekon örgütüne silah temin etmekle suçlanıyor. İddianameyi dinledik; 1. kişi 2. kişiye “silah var mı” diye sormuş, o da “ben de yok ama 3. kişide vardır” demiş. 3. kişi de “ben de yok ama size bulurum” deyip aramaya başlamış. Birkaç kişiyi silsileyle atladıktan sonra 4. kişiden silah bulunmuş.

Yapılan pazarlıklar neticesinde iki adet tabanca 5 bin 400 liraya alınmış! İşte Silahlı Ergenekon Terör Örgütü’nün silahları!

Bu arada sanıklar savunma için kürsüye çağrıldıklarında yaşlarını da öğrenmiş olduk. En büyüğü 1980 doğumlu. Olay olduğunda, yani 2006 yılında en büyüğü 26 yaşındaydı.

Haliyle şunu düşündük. 100 yıl önceki olayların bile müsebbibi ilan edilen, içinde Genelkurmay Başkanı’nın, Genelkurmay 2. Başkanı’nın, Jandarma Genel Komutanı’nın, 1. Ordu Komutanı’nın, sayısız madalyalı özel kuvvet subaylarının, Öcalan’ı sorgulayan Albay’ın, PKK’ye aman vermeyen binbaşıların, yüzbaşıların, özel harekatçı polis şeflerinin yer aldığı bu örgüt silah bulamamış da, 2006 yılında bu dört gence mi silah temin etmek için başvurulmuş?!

Dilerseniz İnönü’nün tabiriyle “hadi canım sende” deyin, dilerseniz internet fenomeni olan belediye emekçisinin tabiriyle “oğlum bak git” deyin!

KEYFİ MUHAKEME KANUNU

Yukarıda ünlemle bırakmıştık, yeniden vurgulayalım: Ek iddianameyi hâkim okudu! Haliyle “iddia makamı olan savcı ne yaptı peki” diye soruyorsunuzdur. O da, reddi hâkim talebinde bulunan avukatların dilekçesi için mütalaa verdi!

“İddianameyi neden hâkim okuyor” itirazına verilen yanıt ise şöyleydi: “CMK’de hâkim okuyamaz diye bir madde yok.” Pekala bir avukat da okuyabilir demek ki, nasılsa “avukat okuyamaz” diye bir ifade de yok!

Verilen ilk arada durumu İstanbul Baro Başkanı Ümit Kocasakal’a sordum. “CMK değil, KMK uygulanıyor” dedi ve KMK’nin ne olduğunu açıkladı: “Keyfi muhakeme kanunu.” Bir avukatın “İngilizcede C harfi K okunur” demesi duruma hem ironik hem de trajik bir anlam kattı.

SİLİVRİ NOTLARI

Gelelim sanıklardan notlara… Deniz Yıldırım ve Mehmet Perinçek, artık Hikmet Çiçek’i Galatasaraylı kabul etmiyormuş çünkü Çiçek’te hafiften Aziz Yıldırım hayranlığı başlamış. Çiçek hayranlığını bizzat teyit etti.

Daha önce Babalar ve Kızları’nı yazmıştık biliyorsunuz, hani Veli Küçük’ü kızı Zeynep Küçük’ün, Dursun Çiçek’i kızı İrem Çiçek’in savunuyor oluşunu… Şimdi bir de Baba ve Oğlu var. Erkan Önsel’in oğlu stajını bitirmiş, ruhsatını almış ve o gün ilk defa avukat olarak duruşmada yer alıyordu. Erkan ağabeyin haklı gururu gözlerinden okunuyordu.

Mustafa Balbay Ankara’daki evinin ODTÜ’nin 100.yıl girişinin yanında olduğunu belirtti ve ekledi: “O nedenle ben de ODTÜ’lüyüm, hepimiz ODTÜ’lüyüz.”

Bitirirken belirtelim; iki de birbirine zıt şey dikkatimizi çekti. Biri çok sanıklı bu davanın o gün duruşmada bulunan tek müdahil avukatının uzun uzun Sözcü okuması… Diğeri de Şükran Soner’in Çağlayan’da Odatv davasını izleyip, öğleden sonra da koştura koştura Silivri’deki davaya yetişmesi… Şükran ablanın bu zahmetli yolculukları belediye otobüsüyle yaptığını da belirtelim ki, Silivri’ye bir türlü gelemeyen büyük köşelerin küçük yazarları bir parça utansın!

HOŞGELDİN SONER YALÇIN

Hukuk skandalları içinde bir de güzel haber vardı aynı gün. Soner Yalçın nihayet tahliye oldu. Böylece Odatv davasında tutuklu Odatv’ci kalmadı!

Kalan iki tutuklu sanık olan Yalçın Küçük ve Hanifi Avcı için artık durum daha da abes. Küçük, yöneticisi olduğu iddia edilen Ergenekon davasında tutuksuz ama üyesi olmakla suçlandığı Odatv davasında tutuklu!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
29 Aralık 2012

, , , , , , , , , , , , , , , , ,

Yorum bırakın

1 NOLU TANIK, 2 NOLU SANIK

Genelkurmay 1. Başkanı’nın tanık, 2. Başkanı’nın da sanık olduğu dünyadaki ilk mahkemenin dünkü duruşmasındaydık… Hilmi Özkök tanık olarak, o dönem 2. Başkan olan İlker Başbuğ da sanık olarak Silivri’deydi…

Hilmi Özkök, ilk günkü tanıklığının ardından dün de avukatların ve sanıkların sorularını yanıtlamak üzere mahkemedeydi. Özkök her ne kadar Fikret Bila’ya “Silah arkadaşlarımı acı çektiğim için Silivri’de ziyaret etmedim” dediyse de, aslında yüzünde farklı bir “acı” işareti vardı…

ÖZKÖK’ÜN PERFORMANSI

Nasıl bir acı olduğunu tarif etmeye çalışayım. Örneğin Hâkim üye Sedat Sami Haşıloğlu, Özkök’e “hangi gazeteler sizi yıpratmaya çalıştı” diye soruyor. Özkök bazı yayınları sıraladıktan sonra belirtiyor: “O yayınlar nedeniyle, görev performansım olumsuz etkilendi.”

“Performansı gazete haberleriyle düşen bir Genelkurmay Başkanı, kim bilir başka nelerden etkileniyordur” diye düşünmeden edemedim doğrusu… Umarım Özkök 1 numarayken, kimi devletler de böyle düşünmemiştir!

Hâkim üye Sedat Sami Haşıloğlu “2001-2002’de ABD Ecevit hükümetine darbe yaptı ve size Genelkurmay Başkanı olma yolunu açtı” diye özetleyebileceğimiz Doğu Perinçek tespitlerini sordu Hilmi Özkök’e… Özkök, “Perinçek’in görüşlerine saygı duyuyorum ama Genelkurmay Başkanı olmam rutindir” diyerek, o acıyı biraz daha sergiledi!

Özkök sonrasında, Perinçek’in yazılı sorusu karşısında da “Kıvrıkoğlu’nun süresinin bir yıl uzatılmak istendiği konusundan haberdar olmadığını” belirtti! Haber Tanzanya’da bile duyulmuştu ama demek o sırada Kara Kuvvetleri Komutanı olan Hilmi Özkök duymamıştı!

ÖZKÖK’ÜN TUNCAY ÖZKAN’A AÇTIĞI DAVA

Ardından Hâkim üye Sedat Sami Haşıloğlu, Özkök’e Mustafa Balbay’ın günlüklerinden bazı satırlar okudu. Özkök aktarılanların çoğundan ya haberdar değildi, ya da katılmıyordu o görüşlere… Balbay, “o zaman ben neden sanığım” diye sormuştur kendine eminim…

Bir ara Hilmi Özkök, Tuncay Özkan’ın KanalTürk’te Cüneyt Arcayürek’le birlikte yaptığı programda, kendisine “salak” dediğini söyledi. Özkök’ün bu “tanıklığı” üzerine Tuncay Özkan sinirlenerek bulunduğu en arka sıradan öne doğru yürüdü ve Hâkim’den söz hakkı istedi.

Pek söz vermeyen, verince tek soruyla sınırlayan Hâkim’in dalgınlığına gelmiş olmalı ki, Tuncay Özkan’a söz hakkı verdi. Muhtemelen pişman da oldu.

Çünkü Tuncay Özkan, programda öyle bir söz söylemediğini, o sözün söylenmediği halde programın deşifresine bilerek koyulduğunu, bunun mahkemede tespit edildiğini, bu nedenle açılan davadan beraat ettiğini anımsattı!

Hâkim, Hilmi Özkök’e sordu: “Bu davadan ve beraattan haberiniz var mı?”

Hilmi Özkök’ün yüzündeki acı dev ekrana yansıyor ve eski 1 numara “hayır” yanıtı veriyordu! Oysa Özkök, emekli olmasından bir gün önce 30 Ağustos’ta o davayı hem de 301’den açtırmıştı!

O an Özkök’ün yüzüne yansıyan acıyı gören herhangi biri, 1 numaranın “tanık mı, yoksa sanık mı” olduğunu, eminim anlamazdı!

Biz de anlamadık…

Ama iki günün ardından Özkök’ün tanık olmadığından artık emindik. Zira Hilmi Özkök herhangi bir darbe girişimine tanık olmamıştı!

O zaman dava da bitmiştir!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
4 Ağustos 2012

, , , , , , , , , ,

Yorum bırakın

SİLİVRİ’DEKİ ZAFER İŞARETLERİ

Özel Büro isimli internet sitesi, Kürt mafyasına karşı mücadele etmek için 1 milyon motorize ekip kuracakmış. Tamamı silahlı ve telsizli bu hareketli birlik, mafyayı çökertecekmiş.

İnsan duyunca gülümsüyor haliyle ve aklına şu soru geliyor. Hadi 1 milyon kişiyi buldunuz, hadi oldu da 1 milyon silahı da buldunuz. Peki, 1 milyon telsizi ve motoru nasıl buluyorsunuz?

Bir motor firmasının kulağa fısıldadığı reklam maksatlı balon değilse, bir deli saçmasıdır en fazla.

Ama yok, biri ciddiye almış, bir gazeteci! 2006 yılında haber yapmış, şimdi o haberini de Ergenekon davasında tanık olarak mahkemeye anlatıyor. Mahkeme de, Ergenekon örgütünü ortaya çıkaran(!) bu müthiş haberi her ayrıntısıyla inceliyor.

Öyle ki, sanıkların tanığa yönelttiği sorular ve tanığın sorular karşısında “hatırlamıyorum” kaçamağına sarılması, mesleğimiz açısından üzücüydü. Duruşmayı birlikte izlediğimiz Cumhuriyet Gazetesi yazarı Ümit Zileli’yle, mesleğimiz adına utandık!

AYDIN KUCAKLAŞMASI

Evet, dün Silivri’deydim. Türkiye’nin en aydınlık yüzlerinin, en birikimli siyasetçi, gazeteci, akademisyen ve askerlerinin topluca yargılandığı, daha doğrusu onların yargılayanları yargıladığı salondaydım.

Sabah henüz duruşma başlamadan önceki o kısa zamanı büyük kucaklaşmalar dolduruyor. Sanıklar, izleyicilerle kucaklaşıyor. Ama ne kucaklaşma…

İnsanların birbirine dokunmadan nasıl kucaklaşabildiklerini, insanların gözleriyle nasıl anlaştığını ancak Silivri’de öğrenebilirsiniz.

Hele ilk arada Doğu Perinçek ile Tarık Akan ve Rutkay Aziz’in gözleriyle ve sözleriyle kucaklaşmaları görülmeye değerdi. Ayrıntıları Aydınlık muhabiri Sezim Özadalı’nın haberinden okuyacaksınız…

SİLİVRİ’DEKİ ÖĞRETMENLERİM

Ya benim kucaklaşmalarım?

Doğu Perinçek’le kucaklaştım önce… Değerli ustam, Silivri duruşmalarında bile “öğretmeye” ara vermedi. Önceki günkü yazımda yanlış kullandığım bir kelimeyi anımsattı, doğrusunu söyledi. Büyük öğretmenlerin o aydınlatan yüzü ve kalemi, rotamız olmayı, ufkumuzun ötesini bize göstermeyi her şart altında sürdürüyor…

Değerli gazeteci ustalarımdan Hikmet Çiçek, eleştirilerini sıraladı, tavsiyelerde bulundu; her zamanki gibi çok yararlanacağım…

Mehmet Bedri Gültekin, Turan Özlü, Erkan Önsel’le kucaklaştık sonra… Arguvan’dan selam getirdim Bedri ağabeye, eski mücadele arkadaşlarından… Erkan ağabey eczacı ya, her şart altında eczacılık yapıyor, kullandığım ilaçların dozajıyla ilgileniyor…

Mehmet Perinçek’le sarıldık sonra… Motorize ekip masalı anlatılırken kürsüde, o akademisyen titizliğiyle okuyor ve çalışıyordu oturduğu yerde… Birlikte ilk gözaltına alındığımız o eski günlerde, Beyazıt’ta, “çıkınca ilk yapacağımız” şey aynıydı. Yapmıştık da… Şimdi bir daha yapacağız!

Oktay Yıldırım, Levent Göktaş, Mustafa Balbay’la kucaklaştık sonra… İnsan ilk tanışmada nasıl kucaklaşır ki? Düşünün işte…

Sonra en deneyimli Ergenekon sanığı Muzaffer Tekin’le kucaklaştık… Güzel tesadüf; Kıbrıs Barış Harekâtı’nın yıldönümünde…

KAZANACAĞIZ!

Bugün size Ortadoğu’yu, Suriye’yi, Irak’ı, bölgeye yönelik ABD planlarını yazmadım.

O planlara direnecek isimlerin yargılandığı Silivri’yi yazdım. Çünkü Silivri’deki direniş, kazanacağımızı işaret ediyor!

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
20 Temmuz 2012

, , , , , , , , , , , , ,

Yorum bırakın

TUTUKLATTIRAN GAZETECİLER

Bir “çalışan gazeteciler günü” daha geride kaldı…

Elimde, çalışmalarına kelepçe vurulmuş gazetecilerin çıkardığı “tutuklu gazete” var…

Öğretmenim Turan Özlü şöyle haykırmış “tutuklu gazete”de: “Silivri bozkırında toplama kampındayız. Hâlâ bilmeyenler varsa öğrensin! Silivri’de bir yargılama yapılmıyor. Hapishane içinde numaralı Özel Görevli Mahkemeler var. Ama hukuk yok.”

Bir diğer öğretmenim Hikmet Çiçek de tokat gibi yanıt vermiş “neyle suçlandıklarını bile bilmiyorlar” diyenlere: “’Suçumuzu’ biliyoruz: AKP’nin temsil ettiği faşist diktatörlüğe karşı olmak. Gerisi teferuattır.

SİSTEMİN SONU GÖZÜKÜYOR

Değerli arkadaşım Deniz Yıldırım ise en önemli gerçeği göstermiş görmeyen gözlere: “Haber yazmanın kahramanlık sayıldığı bir dönemden geçiyoruz. Bu gazetecilerden çok, sistem için bir kriz durumudur. Çünkü gerçekler hakim sınıfların düşmanı haline geldiyse, o sistemin sonu gözükmüş demektir.

Hasan Yalçın’ın en iyi öğrencilerinden değerli meslektaşımız Soner Yalçın, bize bir sırrını vermiş ve dünyanın en güzel hapishanesini bizlerle paylaşmış, sonra da eklemiş: “Memleketimde mapuslukta geçer aydın olmanın yolu...”

Doğan Yurdakul ağabey ise iddianameleri okumamızı, dokunanı yakan sözcükleri yazı işleri duvarına asmamızı öğütlemiş.

Mustafa Balbay, “Medyanın susturulması doğada oksijenin bitmesi demektir. Böyle bir ortamda en güçlü canlı bile ayakta duramaz” uyarısı yapmış.

Tuncay Özkan, üyesi olmaktan tam dört yıldır tutuklu olduğu örgütü arıyor, soruyor hepimize…

Değerli arkadaşım Barış Pehlivan, 100 yıl sonraki meslektaşına tarihi bir mektup bırakmış.

Yine değerli arkadaşım Barış Terkoğlu da, önemli bir gerçeğe parmak basmış: “Tarih göseriyor ki, yazarın ısrarı sürdükçe her karanlık tünelin sonun gelmesi kaçınılmaz.”

Yalçın Küçük’ten Ragıp Zarakoğlu’na, Müyesser Yıldız’dan Nedim Şener’e… Tutuklu gazetecilerin, tutuklu gazetesi…

Biliyorum, “başlık yanlış”, “Tutuklattıran gazeteciler demişsin ama tutuklu gazetecileri yazmışsın” diyeceksiniz…

Tutuklattıranlardan da örnek vereceğim çünkü, bir “çalışan gazeteciler günü”nü daha geride bırakırken.

ÇİFT MESLEKLİLER

Örneğin Star’dan Ahmet Kekeç, Genelkurmay Karagahı’nda Hıfzı Çubuklu’yu ziyaret edenlerin izini sürmüş dün. Kekeç, Çubuklu’yu ziyaret eden E. Anayasa Mahkemesi Üyesi Abdullah Nemci Özler ile Cumhuriyet Savcısı Ömer Faruk Eminağaoğlu’nun yargılanmasını istemiş! Kekeç, AKP kapatma davasını açan E. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya’nın da yargılanmasını talep etmiş!

Gazeteciyi savcı yapmışlar, o da Genelkurmay Karagâhı’nı ziyaret etmeyi suç saymış!

Yeni Şafak’tan Salih Tuna da savcılık yapanlardan… Ömer Çavuşoğlu’na açılan soruşturmayı gereksiz bulup, soruşturma açan meslektaşına mesaj yollamış. “Sempatik deli” bulduğu  Çavuşoğlu’nun yerine Rıdvan Dilmen’in yargılanmasını istemiş, sırf Bakan Erdoğan Bayraktar’ı istifaya çağırdığı için…

Genelkurmay Karargâhı’nı ziyaret etmek suç ama Bakan Bayraktar’ın “Trabzonspor’umuzun kupasını almak için çok ince ayar bir çalışma yapıyoruz” demesi düşünce özgürlüğü…

Akşam’dan Nagehan Alçı ise “çalışan gazeteciler günü” olmasından herhalde, yargılama ya da tutuklama talebi yerine uyarıyla yetinmiş. Alçı, Hanifi Avcı’nın tutuklanmasından sonra Ergenekon davasına karşı farklı tutum aldığı ve şimdi de Em. Org. İlker Başbuğ’un tutuklu yargılanmasına karşı çıktığı için meslektaşı Mustafa Akyol’u uyarmış!

DIŞARIDA OLMANIN AĞIRLIĞI

Bir “çalışan gazeteciler günü” daha geride kalırken aklımda tek düşünce vardı… İçeride olanların bizden daha özgür olduğunu biliyordum ama dışarıda kalmayı hakedecek ne gibi bir eksikliğim olabilirdi acaba? Yurdumun ve halkımın çıkarlarını savunurken, neyi eksik bırakmıştım?

Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
12 Ocak 2012

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

1 Yorum

WordPress.com ile böyle bir site tasarlayın
Başlayın