Mehmet Ali Güller
Aydınlık Dergisi
9 Temmuz 2009

ABD düşünce kuruluşu olan “Uluslararası Kriz Grubu”nun raporu hemen tüm yayın organlarında “Iraklı Kürtler Türkiye’ye katılmak istiyor” başlığıyla yayınlandı.

En son söyleyeceğimizi şimdiden söyleyelim. Bu rapor yalandır! ABD’nin bu raporu, bir sonucu değil, bir niyeti beyan eden, bilimsel olmayan bir “kâğıt parçası”dır.

“Kukla Devlet” nasıl yaşar?

Raporun hangi hedefle hazırlandığını anlamak için şu soruyu sormamız ve yanıtını vermemiz gerekiyor:

ABD’nin Irak’ın kuzeyinde inşa ettiği ve resmiyete büründürmeye çalıştığı “kukla devlet” nasıl yaşar?

ABD askerleri 1 Temmuz itibariyle şehirlerden çekilmeye başladı. 2011’e kadar çekilmeyi tamamlayacak. Bu süreç içerisinde 30-35 bin kadar askerini de Irak’ın kuzeyinde konuşlandıracak. Ancak ABD eni sonu bu bölgeden tasını tarağını toplayıp mecburen gidecek. Yenilerek gidecek!

Peki ABD bu bölgeden gittiği zaman, “kukla devlet” nasıl yaşayacak?

Denize bağlantısı olmayan, güneyden Irak, batıdan Suriye, doğudan İran ve kuzeyden Türkiye ile kuşatılan bir devletçik nasıl yaşar?

“Kukla devlet”, Türkiye himaye ederse yaşar!

Kukla devletçik, bölgesel kuvvetleri açısından ancak ya İran ya da Türkiye’nin himayesinde yaşar. İran’ın gerek ABD ile mücadelesi nedeniyle, gerekse Şii nüfuzu bakımından Washington’un projesine mahkûm kalamayacağı görülüyor. Dolayısıyla sorumuzun aslında tek yanıtı var. ABD’nin kukla devletçiği ancak ve ancak, Türkiye himaye ederse yaşar!

ABD planının kısa tarihçesi

1986 yılında ABD Savunma Bakan Yardımcısı William Taft tarafından Özal’a getirilen ve dönemin Genelkurmay Başkanı Org. Necdet Üruğ tarafından reddedilen plan, aslında budur. ABD’nin Cengiz Çandar’ın ağzından yazdırdığı, “Türkiye ya büyüyecek, ya küçülecek” formülü, aslında budur. ABD’nin Gülen cemaati yayın organlarından, kıdemli istihbaratçıları vasıtasıyla dile getirdiği “Yeni Osmanlı Projesi”, aslında budur.

ABD, o tarihten bu yana (aslında proje 60’larda başlıyor) “Türkiye himayesinde Kürdistan” planını pişirip pişirip Ankara’nın önüne getiriyor. Özal’dan bu yana Türkiye’yi yöneten hemen her hükümet bu plana onay vermiştir. Çillerli, Tayyip Erdoğanlı dönemler, ABD planlarının ivme kazandığı dönemler olmuştur.

Ancak, Org. Necdet Üruğ, Org. Necip Torumtay, Org. İsmail Hakkı Karadayı, Org. Hüseyin Kıvrıkoğlu gibi Genelkurmay Başkanları da, bu planın Türkiye’yi parçalanmaya götüreceğini görerek ve saptayarak, plana direnmiştir! TSK bugünkü komuta kademesiyle de bu plana direnmektedir, direnmeye devam da edecektir! TSK bu uğurda Jandarma Genel Komutanı Org. Eşref Bitlis’i bile şehit vermiştir!

Aydın katliamından Çuval operasyonuna

Planın dönüm noktalarını kısaca hatırlamakta yarar var:

1986’dan sonra plan 1. Körfez savaşı öncesi yine Ankara’nın önüne dayatıldı. 1990’da Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Turan Dursun katledildi.

Ve ABD, 1991’de körfeze girdi… Dönemin Genelkurmay Başkanı Org. Necip Torumtay, istifa ederek plana direndi.

1992’den itibaren uçuşa yasak bölge, 36. paralel ile doğal sınır oluşturulması, Çekiç Güç’le kukla devletçiğin kurulması ve korunması gibi ABD hamleleri olmuş; ancak Türkiye plana direnmiştir. 1993’te, Uğur Mumcu, Org. Eşref Bitlis, Sivas-Madımak’ta 33 aydınımız ve Başbağlar’da 33 vatandaşımız katledilmiştir.

Kukla Devlete karşı hamle yapmaya hazırlanan TSK’yı durdurmak için, ABD 12 Mart 1995’te Gazi Mahallesi’nde provokasyon yaptı. Ancak TSK Çelik harekâtını her şeye rağmen yaptı ve ABD planlarına büyük bir darbe vurdu. Türkiye’nin aldığı inisiyatif, 28 Şubat 1997 kararlarıyla ve süreciyle de sürdü.

ABD’nin karşı hamlesi 2001 Ekonomik krizi, Kemal Derviş ataması, Ecevit’e yönelik komplo, DSP’yi parçalama vd. oldu.

ABD’nin Irak’a gireceğini bilen TSK, ön alma, ABD ordusundan önce Irak’ın kuzeyine girme şekliden özetlenecek bir strateji geliştirdi. Ancak, ABD erken seçim kararı alınmasıyla yine inisiyatif kazandı. İktidar artık, 1996’dan beri hazırlanan Tayyip Erdoğan’a sunulacaktı.

2002’de AKP’nin hükümet olmasıyla ve ABD’nin 2003’te Irak’ı işgaliyle, kukla devlet konusunda büyük ilerlemeler sağlandı.

1 Mart 2003 tezkeresi ile ABD planına darbe vuran Ankara’ya, ABD 4 Temmuz 2003’te silah gösterdi! 11 Türk subayına yapılan çuval operasyonu TSK-Pentagon ilişkilerinde bir dönüm noktası oldu.

Nitelikli Sanayi Bölgesi aldatmacası

ABD’nin eski Ankara büyükelçilerinden Pearson’un, “Irak’ın kuzeyi ile Türkiye’nin güneydoğusu tek bir ekonomik bölge olsun” sözleri; geçen haftalarda, kıdemli istihbaratçı Prof. Henry Barkey’in, ABD’nin “Kürtlerin yaşadığı Güneydoğu ve Kuzey Irak’ı kapsayacak bir Nitelikli Sanayi Bölgesi’nin kurulmasını” önerebileceğini açıklaması; AKP’nin çıkardığı “Kalkınma Ajansları” ve “Kamu Yönetimi Temel Kanunu” da bu himaye planının ekonomik altyapısını oluşturuyor.

Ankara’ya Kerkük havucu

ABD Raporu, “Türkler böylece Kerkük’e dolaylı sahip olacak” şeklinde de havuç sunuyor! ABD aynı havucu 1. Körfez Savaşı sırasında da sunmuştu. Hatta Özal, “bir koyup üç alacağız” diye formüle etmişti ABD havucunu… Ancak Türkiye, üç koyup, bir bile alamamıştı! Kamuoyu imal etmek maksatlı bu raporlarla, hep Musul-Kerkük kartları, hep petrol kozları dile getirilir.

“Irak’ın siyasal birliği ve toprak bütünlüğü” korunmalı

“Türkiye’nin Irak’lı Kürtleri himaye etmesinde ne sakınca var?” diye soranlarınız olabilir… “Ne güzel, petrolü de denetimimize alırız” diyenleriniz de vardır belki…

Iraklı Kürtleri himaye edecek bir Türkiye bölünür, parçalanır!

Iraklı Kürtleri himaye edecek bir Türkiye, bölgenin ikinci İsrail’i olur!

Iraklı Kürtleri himaye edecek bir Türkiye, Türklerle Arapları düşman yapar, ABD’ye daha kolay lokma yapar!

Kuzey Irak Türkiye’ye girer; özerk yapı, federasyon, konfederasyon, o model, bu model derken, en sonunda bölünme, parçalanma olur!

Bölgede haritalar bir değişmeye başladı mı, ardı arkası kesilmez maalesef!

O bakımdan Türkiye, en baştan kırmızı çizgi ilan ettiği “Irak’ın siyasal birliği ve toprak bütünlüğü” formülüne sahip çıkmalıdır!

Türkiye kendi “siyasal birliği ve toprak bütünlüğü” için, Irak’ın da, İran’ın da, Rusya’nın da, Çin’in de “siyasal birliği ve toprak bütünlüğünü” savunmalıdır.

Irak’ta Kürtleri, İran’da Azerileri, Rusya’da Çeçenleri, Çin’de Uygurları tahrik eden, Soros paralarıyla işbirlikçi haline getirdiği kesimler üzerinden ayrılıkçılık çalışmaları yapan ABD’ye karşı, Türkiye her koşulda direnmelidir!