Posts Tagged Condoleezza Rice
TÜRKEŞ-GÜLEN’İN İRAN KARŞITLIĞI
Posted by Mehmet Ali Güller in Aydınlık Gazetesi Yazıları, Politika Yazıları on 09/01/2013
Eski Ülkücü, eski Çiller danışmanı, yeni Cemaatçi ve her daim Amerikancı olan Mümtazer Türköne’ye göre, “Öcalan’la müzakerenin” önündeki en önemli engel, İran. (Zaman, 8 Ocak 2013)
Türköne’nin gerekçesi ise İran-PKK ilişkisi. Öncelikle belirtelim; PKK’nin arkasındaki kuvvet olarak ABD yerine başka ülkeyi görenler, gözleriyle değil, görevleriyle bakanlardır!
Meselenin esasına gelecek olursak, İran’a düşmanlıkları aslında şundandır: İran devleti bölgede bir Kürt devletine izin vermeme kararlılığı ilan etti. “Öcalan’la müzakere” de, son tahlilde AKP’nin Kuzey Irak’ı himaye göreviyle ve ABD’nin Kürt Koridoru planıyla ilgilidir.
Türköne, işte bu nedenle “Öcalan’la müzakereye” itiraz edenleri İrancı diye suçlamaktadır: “İran’ın Türkiye’deki propaganda gücü o kadar yüksek ki, bazı milliyetçi gazetelerde bile doğrudan İran propagandasına rastlayabilirsiniz. MHP liderinin, İran’la PKK arasındaki bağlantıyı bilmemesi mümkün mü? Marjinal sol örgütlerin bugün, Suriye üzerinden İran politikalarını savunmaları tesadüf olabilir mi? İçeride ‘mürteci avı’na çıkan 28 Şubatçıların dışarıda İran’ın dâhil olduğu ‘Avrusya’ eksenine yönelmelerinin mutlaka bir açıklaması olmalıydı. Silivri’deki ‘Mustafa Kemal’in askerleri’nin günlük yayın organı, hâlâ İran’ın sesi olarak yayın yapıyor.”
TÜRKEŞ: GERÇEK DÜŞMANIMIZ SSCB DEĞİL, İRAN’DIR
Mümtazer Türköne, İran düşmanlığına destek bulmak niyetiyle olsa gerek, eski Başbuğ’u Alparslan Türkeş’e yaslanma gereği duymuş. Şöyle diyor: “1977 yılında rahmetli Alparslan Türkeş’ten ‘eğitimciler’ grubu olarak bir seminer dinlemiştim. Türkeş, bir tarih profesörü dikkati ve bilgisi ile Türk-İran ilişkilerini özetlemiş ve sonucu ‘Bizim gerçek düşmanımız Sovyetler Birliği değil; İran’dır’ diye bağlamıştı.” (Zaman, 8 Ocak 2013)
Aslında bu anekdot şu gerçeği doğrulamaktadır: ABD kime düşmansa, yerli işbirlikçileri de ona düşmandır. Bu düşman kimi zaman Sol’dur, SSCB’dir; kimi zaman da bağımsızlık yanlılarıdır, İran’dır!
Eski ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice’ın “İran, günümüzün Marx’ıdır” demesi, meseleyi özetlemektedir.
NATOCULUK
Mümtazer Türköne ise bu çizginin en sadık uygulayıcı olması bakımından önemlidir. Onun sırasıyla Türkeşçilik, Çillercilik ve Fethullah Gülencilik yapabilmesi, ancak NATO bağlamında anlaşılabilir.
Bakın bu NATOTürkçülük, daha doğrusu NATO’culuk kritik önemdedir. Alparslan Türkeş’e bağlı bir komandoyu, önce “devlet için kurşun atan da, yiyen de şereflidir” noktasına, en sonunda da Fethullah Gülen müritliğine getiren NATO’culuktur.
Yol aynı yere çıkmaktadır; Türkeş, Ruzi Nazar’a bağlı olarak sola saldırırken, Fethullah Gülen de Erzurum’da Komünizmle Mücadele Derneği kuruyordu!
İRAN İLE TÜRKİYE AYNI CEPHEDEDİR
Bölgedeki meseleler bir cepheleşme yaratmıştır. ABD ve bölgedeki aktörleri ile bölge ülkeleri birbirine karşıt konumlanmıştır. Suriye ve Irak, İran ile ittifak yapmaktadır. İran ile Türk milleti nesnel olarak aynı cephededir. AKP ise Barzani, Öcalan ve İsrail ile ABD’nin yanındadır.
Atatürk’e düşman olanların, Esad’a, Suriye’ye ve İran’a da düşman olması bundandır. Ve NATO’cuların bugün İran’a saldırıya geçmesi, Tahran’ın Kürecik Radarı’na, Patriotlara, İsrail’in güvenliğine ve Kürt Koridoru’na karşı çıkması nedeniyledir.
Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
9 Ocak 2012
CLINTON-RICE ve PERİNÇEK-DUGİN
Posted by Mehmet Ali Güller in Aydınlık Gazetesi Yazıları, Politika Yazıları on 10/12/2012
ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, Rusya’nın “Gümrük Birliği, Avrasya Birliği adı altında bölgede Sovyetler Birliği’ni yeniden diriltme girişimlerinde bulunduğunu” savundu.
Clinton, Financial Times gazetesinin haberine göre, bu gelişmeye direneceklerini açıkladı: “Bu konuda yanılgıya düşmeyeceğiz. Amaçlarının ne olduğunu biliyoruz ve bu sürecin yavaşlatılması ya da önüne geçilmesine yönelik en etkin yöntemleri geliştirmeye çalışıyoruz.”
ABD SÜPER DEĞİL KÜRESEL GÜÇ
Peki, ABD süreci nasıl yavaşlatacak? Geçmişte SSCB’yi yeşil kuşakla çevreleyen, daha doğrusu çevreleyecek sayıda müttefiki olan Washington, şimdi Rusya’ya karşı kimlerle ittifak yapabilecek?
Bu soruya verilecek yanıtın zorluğu, ABD’nin zorluğudur. O zorluk, ABD’nin kendi yayınlarında artık nasıl algılandığıyla da anlaşılıyor. Son dönemde ABD’nin “süper güç” yerine “küresel güç” diye nitelenmesi anlamlıdır.
Ancak Washington açısından pratikte daha sıkıntılı olan Moskova’nın birlik çalışmalarına direnip direnemeyeceğinden ziyade, bu ülkeyle karşı karşıya gelmiş olmasıdır. Çünkü ABD’nin esas rakibi olan Çin’e karşı tek şansı, Zbigniew Brzezinski’nin belirlediği stratejiye göre Rusya ve Türkiye ile “daha geniş batı” kurabilmesine bağlıdır.
SAVAŞ GEMİLERİ KARŞILIKLI KONUMLANDI
Oysa Suriye konusu başta olmak üzere Kürecik Radarı ve Patriot konuları ABD ile Rusya’yı doğrudan karşı karşıya getirmektedir.
Bu karşılıklı cepheleşme artık “silah çekme” noktasındadır. Örneğin Rusya, ABD’nin “Dwight Eisenhower” uçak gemisinin Suriye karasuları yakınına demir atmasına sessiz kalmamış, Akdeniz görevini tamamlayarak Karadeniz’e dönmekte olan 6 savaş gemisini Ege’de bekletmeye karar vermiştir.
Rusya Genelkurmay Başkanlığı’nın yaptığı açıklama olayın ciddiyetini ortaya koymaktadır: “Moskova kruvazörü liderliğindeki savaş gemilerimizin Akdeniz’de değişen durum nedeniyle bağlı oldukları Sivastopol üssüne dönüşleri askıya alınmıştır. Türkiye’nin Çanakkale boğazları açıklarında beklemeye alınan gemiler, yapılacak değerlendirmeden sonra Karadeniz’e dönmek yerine tekrar Akdeniz sularına indirilebilir.”
ABD GERİ ADIM ATTI
Aslında bu askeri pozisyon alma durumu, Türkiye ile Rusya’nın Suriye konusundaki görüş farklılığı makasını daraltmasını “Putin, Erdoğan’a yaklaştı” diye yorumlayanlar ile Clinton–Lavrov görüşmesinden “Rusya, Suriye konusunda ABD’yle uzlaştı” sonucunu çıkaranları fena çuvallattı.
Kaldı ki, Clinton’un Lavrov’la görüşme sonrasında yaptığı açıklama, taviz verenin ABD olduğunu ortaya koyuyor: “ABD ve Rusya, Suriye’deki tüm taraflar arasında arabuluculuk çabalarına destek verme konusunda anlaştı.”
Silahlı “çözüm” yerine tüm tarafların müzakere etmesini en başından beri savunan ülke Rusya olduğuna göre, geri adımın sahibi de ABD’dir!
PERİNÇEK VE DUGİN’İN SAPTAMASI
Varlık sebebi Varşova Paktı olan NATO’nun bu pakt kalktıktan sonra bile varlığını sürdürdüğü koşullarda, Clinton’un Rusya’yı “SSCB’yi diriltmeye çalışmakla” suçlamaya kalkması, ABD’nin Türkiye’yi NATO faaliyetlerine merkez yapma girişimine meşruiyet arayışı olarak da anlaşılabilir. Ancak Türkiye’nin pozisyonu da geçicidir.
Öte yandan Clinton’un “Rusya SSCB’yi diriltmeye çalışıyor” sözleri ile ABD’nin eski Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice’ın “İran, günümüzün Marx’ıdır” sözleri örtüşmektedir. Çünkü her iki açıklama da “siyasal saflaşmaya” işaret etmektedir.
Atlantik cephesinin temsilcilerinin sözlerindeki bu uyum, kuşkusuz Avrasya cephesinin temsilcileri için de geçerlidir. Örneğin Rice’ın “İran, günümüzün Marks’ıdır” sözünü inceleyen Doğu Perinçek’in “Göreceksiniz, Türkiye, yükselen Asya’daki yerini kısa zamanda alacaktır” öngörüsü ile Aleksandır Dugin’in “Türkiye, ABD çizgisinden çıkabilir” demesi de örtüşmektedir!
Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
10 Aralık 2012
CONDOLEEZZA RICE’IN İTİRAFI
Posted by Mehmet Ali Güller in Aydınlık Gazetesi Yazıları, Politika Yazıları on 08/12/2011
Hürriyet Planet’den İrem Köker, bir grup gazeteciyle birlikte, eski ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice ile görüşmüş. Rice gruba “kayıt dışı” bazı bilgiler vermiş. Görüşme kayıt dışı olduğu için de Köker, şimdiye kadar bu görüşmeden hiç bahsetmemiş.
Ancak Condoleezza Rice yazdığı kitapta bazı bilgiler verince, İrem Köker de Rice’la yaptığı “kayıt dışı” görüşmeden bölümler aktarmaya karar vermiş, iyi de yapmış.
‘IRAK’A SALDIRI HATAYDI’
Stanford Üniversitesi’ndeki o görüşmede Rice’a “8 yıl içinde almış olduğu kararlardan dolayı pişmanlık duyup duymadığını” soruyorlar. İşte Rice’ın yanıtı:
“Evet var. Irak’ın işgalinde acele ettik. Keşke dünyaya kendimizi daha iyi anlatsaydık. Keşke Avrupalı müttefiklerimizi ikna edip bu işe kalkışsaydık. Belki o zaman arkamızda NATO olurdu. Belki o zaman Türkler bizi zor durumda bırakan teskereyi reddetmezlerdi.”
Bu itirafın anlamının büyüklüğünü anlamamız için 8 yıl öncesini anımsamamız gerekir:
GERÇEK, 8 YILDIR ‘AYDINLIK’
8 yıl önce bir yanda ABD’nin dünyanın tek süper devleti olduğu, ABD Başkanı Bush’un tüm eski müttefiklerini büyük bir kibirle tehdit edip, “ya bendensiniz, ya da düşmanımdan yanasınız” dediği, Pentagon’un NATO’yu bile devre dışı bıraktığı, ABD’nin çok kısa bir sürede önüne koyduğu Büyük Ortadoğu Projesi’ni gerçekleştireceği ve dünyayı tek başına yöneteceği iddiası vardı.
Ama diğer yanda, 8 yıl önce, Aydınlık’ın bunun gerçek olmadığında ısrar etmesi ve ABD’nin bu coğrafyada yenileceğini, BOP’a gömüleceğini belirtmesi de vardı.
ABD YENİLDİ
8 yıl önce görünen bugünün gerçeğine ve ABD açısından oluşan tabloya bakacak olursak:
ABD Irak’ta yenildi ve bu ülkeden çekiliyor, 31 Aralık’ta sadece Büyükelçiliği’ni koruyacak 160 askerini bırakarak gidiyor. Geçen hafta sonunda, 8 yıl boyunca Irak’ta işgali yönettiği ve BOP’un ana üssü olan, 46 bin askerinin görev yaptığı ana karargâhını Irak’a teslim etti.
ABD Suriye’ye saldıramadı, saldıramayacak. ABD’nin önceki gün Şam Büyükelçisi’ni yeniden bu ülkeye gönderme kararı almasını Türkiye iyi okumalı, Ankara iyi değerlendirmeli.
Rusya, ABD’ye Suriye’de silah gösterdi. Rusya’nın Suriye’ye destek amaçlı yola çıkardığı uçak gemisi, Moskova’nın Libya’daki hatayı yapmayacağının işareti olarak görülüyor. Kaldı ki ABD, Rusya’ya karşı geçmişte kazandığı Gürcistan, Ukrayna ve Kırgızistan kalelerini tek tek kaybetti; Karadeniz’e giremedi, Doğu Avrupa’ya füze kalkanı yerleştiremedi.
ABD Afganistan’da yenildi. Bunu artık NATO’nun ABD’den sonra Afganistan’da en çok asker bulunduran ülkesi olan Almanya da söylüyor. Alman Bild gazetesi bu gerçeği gösteren ABD-Almanya istihbarat görüşmelerinin notlarını yayımladı.
ABD, Pakistan’ı da kaybetti. Pentagon Özbekistan, Kırgızistan derken, Pakistan’daki askeri üssünden de oldu.
ABD, Kuzey Kore’ye diş geçiremedi. Üstelik Çin, daha da ileri giderek Kuzey Kore’yle ilk kez resmi askeri işbirliği anlaşması imzaladı.
Çin, Batı Pasifik’ten Aden’e kadar geniş bir coğrafyada askeri tatbikatlar yapıyor. ABD’nin Avustralya’yla anlaşma imzalayarak bu ülkeye 2,500 asker gönderme kararı alması, Washington’un Pekin’in hamlelerine nafile karşılığıdır.
Güney Amerika, ABD’ye karşı birleşti. Yeni kurulan CELAC, uluslararası konularda blok olarak hareket etme kararı aldı.
Sonuçlar ortada… Türkiye ABD’nin bu yenilgilerine ortak olmamalı!
Mehmet Ali Güller
Aydınlık Gazetesi
8 Aralık 2011
Mehmet Ali Güller 